Thursday, July 17, 2008

Off to home sweet home

Since we did not have any activities for Outdoor last weekend, I took advantage of it and went home. I left Manila at 4 PM so I was already there Friday night pa lang. Mas maganda pala yung ganon hehe. At may mga taxi nang willing maghatid hanggang sa amin kahit sobrang gabi na yifee! Pahirapan nga lang minsan. I left for Manila Tuesday morning na hehe.

Anyway, I was so looking forward to just staying at home in bed all day but unfortunately, we had visitors! Wahuhu. I became an instant yaya to my cousins, nieces and nephew. I asked them to perform so that I could take videos and pictures. At kailangan every after performance nila, panonoorin nila ung video or pic ng paulit-ulit. Tuwang-tuwang nakikita mga sarili nilang nagwawalaa. Mga adik hahaha. When they’re not camwhoring, they’re playing, watching TV or doing videoke using the VCDs I bought years and years ago. Akalain mong buhay pa pala yung mga yun. At tinatawag na lang sila kung kakain na. yung isa kong pinsan, tinuturuan ako ng laro nila. Tinatawanan ako pag di ko makuha. Hmp! Hehe. Kainggit maging bata hehe.

My youngest niece is already attending Day Care school. Mas sociable na ngayon. Di na nahihiyang kumembot hehe. Pero marunong pa rin magselos. :p Nakita lang na buhat ko yung pinsan ko, masama na tingin sa akin. Asus. Saka lang ako kinausap uli nung binuhat ko rin sya.

Monday was friends day. I met with my elementary friends kahit pa malakas ulan hehe. Yung isa, more than two years na yata kaming hindi nagkikita to think na nandon lang naman sya lagi hehe. We agreed to meet at 3 PM for coffee. (Dati pagabi na kami nagmimeet para sa night life. Iba na ngayon.) Kwentuhan lang tungkol sa buhay-buhay at reminiscing of the past hehe. One of my friends can’t accept na ganito na kami katanda wahaha. At least isa sa amin may lovelife wuhooo. Ayaw nga lang magkwento ng details hihi. Basta I’m happy for her. Much as we’d like to stay longer and exchange stories, kailangan na naming umuwi at around 10 PM dahil pare-pareho kaming nakatira sa malayo sa town na mahirap maghanap ng taxing willing maghatid don. Nakailang para ako bago pa may umoo sus. I can’t wait for our next meeting. Syempre nakasalalay na naman yun sa akin kung kalian ako uuwi.

Though it was tiring, it was still fun. Hope you had a great time too. :)

Labels: ,

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home